14 maj
Zaćma (katarakta) to postępujące zmętnienie soczewki oka, która w prawidłowych warunkach powinna być przezroczysta. Gdy staje się mętna, pogarsza się jakość widzenia – obraz staje się rozmyty, spada ostrość i kontrast, a widzenie w nocy staje się trudniejsze. Można to porównać do patrzenia przez mleczną szybę. Zaćma najczęściej rozwija się powoli, latami, i przez długi czas może pozostać niezauważona. Jak rozpoznać początki zaćmy? Do najczęstszych objawów należą: zamglone widzenie, zwiększona wrażliwość na światło, trudności z widzeniem po zmroku, podwójne widzenie oraz konieczność częstych zmian mocy okularów.
Choć zaćma kojarzy się przede wszystkim z procesem starzenia, jej rozwój może być znacznie przyspieszony przez szereg czynników zewnętrznych i wewnętrznych. Do najczęstszych należą: długotrwałe narażenie na promieniowanie UV, palenie papierosów, przewlekły stres oksydacyjny, a także zła dieta uboga w antyoksydanty, częste stosowanie niektórych leków (np. sterydów) czy niekontrolowana cukrzyca. Zmętnienie soczewki może pojawić się również po urazach oka, w wyniku stanów zapalnych, a nawet po niektórych operacjach okulistycznych.
Wszystko to sprawia, że profilaktyka to nie tylko modne hasło, ale konkretne działania, które możesz wdrożyć na co dzień: noszenie okularów przeciwsłonecznych z filtrem UV, zdrowa dieta bogata w witaminy A, C i E, unikanie nałogów i regularne badania wzroku. Dbanie o oczy dziś może pomóc opóźnić rozwój zaćmy w przyszłości.
Zaćma rozwija się powoli, często pozostając niezauważona przez długi czas. Warto znać jej pierwsze objawy, aby jak najwcześniej zareagować.
Objawy zaćmy:
Skąd się bierze zaćma?
Zaćma najczęściej jest efektem naturalnego starzenia się soczewki, ale jej rozwój mogą przyspieszyć:
Tak – brak odpowiedniej ochrony oczu przed promieniowaniem UV to jeden z głównych czynników przyspieszających rozwój zaćmy. Soczewka oka naturalnie filtruje część szkodliwego promieniowania ultrafioletowego, ale z wiekiem jej zdolność ochronna słabnie. Nadmierna ekspozycja na słońce bez okularów przeciwsłonecznych może prowadzić do mikrouszkodzeń w strukturze soczewki, co z czasem sprzyja jej mętnieniu.
Dlatego tak ważne jest, by nosić okulary przeciwsłoneczne z filtrem UV 400 – nie tylko latem, ale przez cały rok, szczególnie w górach, nad wodą i zimą, gdy promieniowanie odbija się od śniegu. To prosta i skuteczna forma profilaktyki, która realnie zmniejsza ryzyko przedwczesnego rozwoju zaćmy.
Soczewka oka powinna być całkowicie przezroczysta, aby prawidłowo skupiać światło i zapewniać ostre widzenie. Jednak z wiekiem dochodzi w niej do zmian biochemicznych i strukturalnych. Gromadzą się uszkodzone białka, które ulegają denaturacji (czyli tracą swoją prawidłową strukturę) i agregacji, tworząc nieprzezroczyste skupiska. Zmienia się również metabolizm komórek soczewki – dochodzi do spadku aktywności enzymów ochronnych i nasilenia stresu oksydacyjnego, czyli szkodliwego działania wolnych rodników tlenowych.
U osób z cukrzycą dodatkowym czynnikiem uszkadzającym jest sorbitol – produkt przemiany glukozy, który gromadzi się w soczewce. Sorbitol zwiększa ciśnienie osmotyczne wewnątrz komórek, prowadząc do ich obrzęku i dalszego zaburzenia przejrzystości soczewki.
Wszystkie te procesy prowadzą stopniowo do jej zmętnienia – czyli rozwoju zaćmy, która z czasem zaczyna wpływać na jakość widzenia.
W obecnym stanie wiedzy nie ma skutecznych leków, które mogłyby cofnąć zmętnienie soczewki lub całkowicie zahamować rozwój zaćmy. Jedyną sprawdzoną i skuteczną metodą leczenia jest chirurgiczne usunięcie zmętniałej soczewki i wszczepienie sztucznej, przezroczystej soczewki wewnątrzgałkowej.
Trwają jednak obiecujące badania nad substancjami, które mogłyby spowalniać lub nawet odwracać niektóre zmiany. Szczególne zainteresowanie budzi lanosterol – naturalny sterol, który w badaniach laboratoryjnych poprawiał przezroczystość zmętniałych soczewek u zwierząt. Inna substancja to N-acetylokarnozyna, stosowana w kroplach do oczu jako środek o działaniu przeciwutleniającym. Część takich preparatów jest dostępna jako suplementy diety, jednak ich skuteczność u ludzi jest ograniczona i niepotwierdzona jednoznacznymi badaniami klinicznymi.
Zaćma rozwija się m.in. na skutek stresu oksydacyjnego, dlatego duże znaczenie w profilaktyce ma dieta bogata w przeciwutleniacze. Antyoksydanty – takie jak witamina C, witamina E, luteina, zeaksantyna, cynk czy selen – pomagają neutralizować wolne rodniki, które uszkadzają komórki soczewki. Wspierają zachowanie jej przejrzystości i mogą spowalniać proces mętnienia, zwłaszcza u osób narażonych na promieniowanie UV czy żyjących w przewlekłym stresie.
Ważną rolę odgrywają również kwasy omega-3 (EPA i DHA) – choć są najczęściej kojarzone ze zdrowiem serca i mózgu, mają też istotne znaczenie dla narządu wzroku. Wspierają siatkówkę, działają przeciwzapalnie i mogą pośrednio wpływać na kondycję soczewki, ograniczając procesy degeneracyjne związane z wiekiem.
Coraz więcej mówi się też o witaminie D, która pośrednio wpływa na zdrowie oczu poprzez działanie immunomodulujące i przeciwzapalne. Choć jej bezpośredni wpływ na soczewkę nie został jednoznacznie potwierdzony, wiadomo, że jej niedobór może zwiększać ryzyko schorzeń przewlekłych – jak cukrzyca czy choroby autoimmunologiczne – które z kolei pogarszają kondycję wzroku.
Oprócz suplementów, kluczowa jest codzienna, zbilansowana dieta: warzywa liściaste, kolorowe owoce i warzywa, tłuste ryby morskie, orzechy i produkty bogate w minerały. Profilaktyka to nie modne hasło, ale konkretne wybory, które naprawdę mają znaczenie.
Jedynym skutecznym leczeniem zaawansowanej zaćmy jest zabieg chirurgiczny, polegający na usunięciu zmętniałej soczewki i wszczepieniu w jej miejsce sztucznej, przezroczystej soczewki wewnątrzgałkowej. To jedna z najczęściej wykonywanych operacji okulistycznych na świecie – szybka, bezbolesna i niezwykle skuteczna. Zabieg przeprowadza się zazwyczaj w znieczuleniu miejscowym i trwa kilkanaście minut. W wielu przypadkach pacjent już następnego dnia zauważa znaczną poprawę ostrości widzenia.
Wczesne wykrycie zmian w soczewce ma ogromne znaczenie – pozwala monitorować ich rozwój i ustalić najlepszy moment na interwencję chirurgiczną. Dlatego tak ważne są regularne badania okulistyczne, zwłaszcza po 50. roku życia.
Zaćma to choroba związana z wiekiem, ale można jej zapobiegać lub spowalniać jej rozwój poprzez zdrowy styl życia, ochronę przeciwsłoneczną i suplementację. Warto dbać o wzrok każdego dnia, bo zmiany narastają powoli i często pozostają niezauważone, a wcześniejsza reakcja pozwala zachować dobrą jakość widzenia przez długie lata.